El Chalten

Ola,

Vanuit een winderig en koud Patagonie!

Even een kleine update over mijn reis de afgelopen dagen. Zoals ik al zei zijn we met een truck onderweg. De groep bestaat uit 20 personen en 2 gidsen. Het is een erg gezellige en heel internationale groep!

Na Pucon zijn we door gereden naar Bariloche via ruta de los siete lagos. Een hele mooie route langs bergen en meren! In het hostel kregen we een lekkere echte Argentijnse bbq! Kortom: veel en goed vlees en een klein beetje groenten! We konden hier meteen weer goed ervaren dat we in Zuid Amerika waren. We werden namelijk van hot naar her gestuurd om aan buspassen te komen die nergens te bekennen waren. Zonder een Spaans sprekend iemand kom je er hier niet ver mee!  Uiteindelijk is het goed gekomen met behulp van de aardige bevolking hier. Bariloche is een stadje aan een kiezelstrand en is in de winter een bekend ski oort. We zijn hier onder andere cerro companario opgeweest met een skilift . Een Cerro betekend hier een berg. Ook hebben we zo’n 28 km! gemountainbiked met een groepje langs een super mooie route! Het was een zware route want veel van de route was uphill maar gelukkig was er ook nog wel wat down hill te fietsen.

In Argentinie geven ze niet echt om geld hebben we al gemerkt. Als ze geen wisselgeld hebben krijg je gewoon niks terug of krijg je teveel wisselgeld terug! De wijn hier is ook erg goed!

Na Bariloche zijn we via de Carretera Austral Chili weer ingereden. Vanaf hier zit je dus al in Patagonie. We komen tijdens deze trip een paar keer over de grenzen van zowel Chili als Argentinie. Wat betekend lang wachten bij de grenscontrole want ja alles gaat hier op zijn gangetje... We hadden vandaag alleen pech dat we ook alle tassen en bagage uit moesten pakken en deze ook nog eens apart moesten laten checken Een pokken werk dus!

De Carretera Austral is een onverharde weg door niemands land langs voornamelijk bergen. Ideaal voor een overland trip. Onderweg hebben we nog flamingo’s gezien. In Fulatefeulu, ergens in de middel of nowhere hebben we op een estancia (boerderij) geslapen. We konden hier nog in kleine houten hutjes slapen maar sommige gingen al liever in hun tentje slapen. De boerderij had veel verschillende dieren! Het was een mooie locstie tussen de bossen en aan white water. De volgende dag gingen we weer betijds op pad over dezelfde weg opweg naar een plekje ook in the middel of now here nabij het Qeuhe National Park (fjord). De route was wederom indrukwekkend. Vandaag hebben we ook de dak stoelen opgeklapt gehad om van bovenaf de truck alles te kunnen zien! Dat was erg bijzonder! In het plaatsje aangekomen sliepen we in een klein maar gezellig hostel. Die als we geluk hadden nog wat warm water voor het douchen hadden. Helaas betekend een fjord ook vaak regen. We hebben ondanks dat toch nog een mooie wandeling in het National Park gemaakt naar een hangende gletsjer (colgate glacier). Gelukkig verdwenen de wolken nog even waardoor een groot deel van de gletsjer zichtbaar was.

De volgende dag zijn we verder gereden naar het Cerro Castillo Reserve. Op deze berg liggen wat meren. Wij gingen hier kamperen aan de voet van de berg weer op een estancia. Een bijzondere locatie! Kamperen hier betekend snel de tentjes opzetten, alleen een toilet, hopen op geen regen en eten maken wat best een uitdaging is als je voor 22 personen moet koken met de weinig luxe materialen die in de truck aanwezig zijn. Ik kwam er vandaag onderuit omdat we ook konden gaan paard rijden met gaucho’s! Ik ben voor de eerste! keer op de rug van een paard geklommen, wat niet al te soepel ging… , maar het was super leuk om te doen! In draf, galop, zelfs door een meer, tussen de bergen door het was een fantastisch mooie tocht! Bij terugkomst stond het eten al op ons te wachten. Het kamperen was wel erg koud en winderig! Echt patagonisch weer! De volgende keer moet ik me dan maar wat warmer kleden!

De dag erna zijn we de grens weer over gegaan naar argentinie. Dit keer hoefden we alles gelukkig niet uit te pakken. Vanaf vandaag reden we over ruta 40 door naar het zuiden. Deze weg was echt door niemandsland! Lange uitgestrekte droge en soms groene vlaktes met veel verschillend vee en onder andere guanaco’s (soort lama), nandoe’s (soort emoes) en flamingo’s. Met de bergen op de achtergrond. Zo af en toe doemt er dan ook nog eens een klein plaatsje op. Aan het einde van de dag reden we langs verschillende rotspartijen. We hebben hier de caves de los Manos nog een bezoekje gebracht. Hierop staan hand schilderingen vanduizenden jaren geleden. Deze rotsen lagen aan een mooie groene canyon. Op de terugweg kwamen we langs een vlakte met calcium erop. Een mooie locatie om wild te kamperen! Het was echt een bijzonder plekje! Er was niks of niemand te bekennen en wij hebben daar met de hele groep in onze tentjes gekampeerd. Het was ook vannacht wel weer erg koud; ) ik had van de lente wel een iets aangenamer temperatuur verwacht. Maarja we zijn geen watjes gelukkig! De volgende dag zijn we heel vroeg opgestaan omdat we een lange rij dag voor de boeg hadden. We vervolgden onze weg over ruta 40 naar El Chalten. De route van vandaag was voornamelijk hetzelfde als gisteren. Een muts was vanaf nu alleen niet meer te missen met die harde rukwinden! We kwamen vandaag nog langs een mooi turquooizen meer maar we werden hier zowat weg geblazen zo hard dat het waaide!

Nu zijn we dus in El Chalten. Dit een plaatsje aan het Fitzroy National Park. We hebben vandaag een ijstrekking over de viedma gletsjer gemaakt, de grootste in Zuid amerika. Was erg indrukwekkend! Aan het einde kregen we nog een lekker ijs likeurtje, de Argentijnse tia Maria!
Morgen gaan we nog een hike doen naar the Fitzroy mountains oftewel de smokey mountains omdat ze vaak in de wolken zitten. Hierna vervolgen we onze weg naar El Calafate. Hier gaan we de perito moreno gletsjer een bezoekje brengen. Een van de weinige constante gletsjers hier!

Zoals jullie kunnen lezen is het een erg mooie en indrukwekkende trip tot nu toe. Je kan hier lekker eten en de mensen zijn erg vriendelijk. Er zijn wel veel lange rij dagen maar deze zijn goed afgewisseld met actievere dagen. Tjdens deze trip door Patagonie moeten we wel enige luxe inleveren maar dat maakt het juist weer gaaf! We gaan helemaal opweg naar Ushuaia het zuidelijkste stadje van de wereld dus het is ook een grote afstand om te over bruggen! Maar eerst komt na Calafate nog het mooie Torres del Paine national park. Dit schijnt wel een hoogtepunt te zijn! We zullen dan 5 dagen achter elkaar gaan kamperen dus het zal wel een zware laatste week worden. Een mooi vooruitzicht dus! En natuurlijke met als mooiste afsluiter en vooruitzicht dat Emiel het laatste stukje van de trip met me mee komt reizen! Hier kijk ik ook al nergens naar uit na bijna 3 maand!

Tot zover dit verslagje. Ik zal nog even proberen wat foto’s erbij op te zetten. Wie weet tot nog een volgend verslagje…

Liefs,
Elske